περίπτυκτος

-ύκτη, -ον, Α [περιπτύσσω]

1. αυτός που είναι δυνατόν να διπλωθεί ολόγυρα, διπλωτός

2. φρ. «περιπτύκτη ἐξαιρῑτις» — η ανεμόσκαλα.